Το μοίρασμα της πίτας του ΑΕΠ

Από το 2010 όταν ξέσπασε η οικονομική κρίση μέχρι σήμερα έχουμε ακούσει όλους αυτούς που δυστυχώς για αυτήν την χώρα την κυβέρνησαν (όχι μόνοι τους αλλά με την σοφή κρίση του «κυρίαρχου ……..») να τονίζουν σε κάθε ευκαιρία  στον ελληνικό λαό ότι για να ξεπεραστεί η κρίση πρέπει όλοι να συμβάλουν και πως μόλις βγούμε από την κρίση και έρθει η ανάκαμψη τότε όλοι θα δρέψουν τους καρπούς της νέας ανάπτυξης που θα κατανεμηθεί δίκαια.

Πόση αλήθεια κρύβουν άραγε τα λόγια του εκάστοτε κυβερνώντα (Κωστάκη, Γιωργάκη, Αντωνάκη, Αλέξη.....); 

Για να μην χρησιμοποιήσω αμιγώς δικές μου εκφράσεις και κινδυνέψω με λογοκρισίες και άλλα πολλά θα χρησιμοποιήσω επίσημα στοιχεία της εθνικής στατιστικής, της icap, της ε.ε. τα οποία τα βρήκα μαζεμένα στο βιβλίο του Νίκου Μπογιόπουλου «ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ, ΗΛΙΘΙΕ». Τα στοιχεία αναφέρονται στην προηγούμενη «ανάκαμψη» της ελληνικής οικονομίας σε βάθος περίπου μίας εικοσαετίας που φτάνει μέχρι την έναρξη της κρίσης.

• Το 1990 το ΑΕΠ της χώρας ήταν 38 δις ευρώ. Το 2007 ήταν 2078 δις ευρώ αυξημένο 5,5 φορές.
• Το 1990 (ICAP) τα κέρδη των ΑΕ κ ΕΠΕ ήταν 575 εκατομμύρια ευρώ. Το 2007 έφτασαν τα 16 δις ευρώ. Αυξήθηκαν κατά 28 φορές!!!!!!
• Το 1990 το ποσοστό των κερδών των ΑΕ κ ΕΠΕ σε σχέση με το ΑΕΠ ήταν 1,5%. Το 2007 αυτό το ποσοστό είχε ανέβει στο 7,7% του ΑΕΠ αυξημένο κατά 5,5 φορές όση και η αύξηση του ΑΕΠ.

Εντυπωσιακά τα παραπάνω και σε πλήρη αντιδιαστολή με το ακόλουθο:

• Το 1990 το βασικό ημερομίσθιο του ανειδίκευτου εργάτη ήταν 15 ευρώ. Το 2007 βέβαια όλοι περιμένουμε να ήταν και αυτό αντίστοιχα αυξημένο κατά 5,5 φορές και να έφτανε τα 82,5 ευρώ. Κι όμως ούτε αυτό το ελάχιστο δεν συνέβη. Το βασικό ημερομίσθιο του ανειδίκευτου εργάτη το 2007 είχε φτάσει λίγο κάτω από 30 ευρώ. Δεν αυξήθηκε καν 2 φορές.

Συμπερασματικά σε μία περίοδο, όπου ο ελληνικός λαός με την δουλειά του πολλαπλασίασε την πίτα του ΑΕΠ 5,5 φορές, αυτό είχε σαν αποτέλεσμα την αύξηση των κερδών των καπιταλιστών κατά 28 φορές σε αντίθεση με την αύξηση του μεροκάματου του ίδιου (κατά 1 φορά μόνο) φτάνοντας να ζει σε συνθήκες που αν αποπληθωριστούν ισοδυναμούσαν με την αγοραστική δύναμη που είχε το 1984 !!!!!!

Αυτός είναι ο τρόπος που παντού σε κάθε καπιταλιστική κοινωνία συντελείται το μοίρασμα της πίτας ανάμεσα στους φτωχούς από τη μία πλευρά και τους πλούσιους από την άλλη. Το θέμα αποκτάει μία διαφορετική διάσταση αν απλά αναφέρουμε ότι την ίδια περίοδο που το ΑΕΠ αυξήθηκε κατά 5,5 φορές δεν μειώθηκε το δημόσιο χρέος (σε αντίθεση μάλιστα αυξήθηκε σε δυσθεώρητα ύψη οδηγώντας τη χώρα σε ότι ακολούθησε). Με λίγα λόγια δεν άφησαν ούτε ψίχουλο όσοι καταλήστεψαν όλον αυτόν τον πλούτο που παράχθηκε από τους εργαζόμενους αυτής της χώρας.

Είναι προφανές ότι για όλα όσα ζούμε φταίει ο τυροπιτάς από τον οποίο δεν ζήταγες εσύ απόδειξη και ότι βέβαια όλοι μαζί τα φάγαμε.