Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 12 Ιανουαρίου 1934. Το πραγματικό της όνομα ήταν Ευγενία Καρπούζη. Σαν παιδί έζησε σε διάφορες πόλεις ακολουθώντας τις μεταθέσεις των γονιών της που ήταν εκπαιδευτικοί. Ο πατέρας της, Κωνσταντίνος Καρπούζης, ήταν μαθηματικός και η μητέρα της, Θεώνη, δασκάλα. Στη Θεσσαλονίκη μπήκε εσωτερική στο Γαλλικό Σχολείο Καλογριών και αργότερα συνέχισε στο αντίστοιχο Σεν Ζοζέφ στην Αθήνα. Από μικρή φάνηκε η αγάπη της για το θέατρο. Με την αποφοίτησή της το 1951 γίνεται δεκτή στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου από όπου αποφοίτησε το 1954.
Αμέσως μετά την αποφοίτηση της από την Δραματική σχολή θα έχει και τον πρώτο της ρόλο στο θέατρο Κοτοπούλη δίπλα στη Μελίνα Μερκούρη και τον Βασίλη Διαμαντόπουλο, στο έργο του Αντρέ Ρουσέν «Ωραία Ελένη». Ακολούθησε ο ρόλος της Αντέλα στο έργο του Λόρκα «Το σπίτι της Μπερνάντα Άλμπα», στο οποίο πρωταγωνιστούσε η Κατίνα Παξινού και σκηνοθέτησε ο Αλέξης Μινωτής. Έτσι ξεκίνησε μια λαμπρή καριέρα στο θέατρο όπου πρωταγωνίστησε σε πάρα πολλές παραστάσεις αρχικά στο Εθνικό θέατρο και στην συνέχεια με δικούς της θιάσους.
Το 1963 παίζει στο έργο του Ιάκωβου Καμπανέλλη «H Γειτονιά των Αγγέλων», μια παράσταση που χτυπήθηκε για πολιτικούς λόγους. Είναι η εποχή των μεγάλων πολιτικών παθών και η Τζένη Καρέζη συνειδητοποιείται πολιτικά και ευαισθητοποιείται στις κοινωνικές συγκρούσεις. Κυρίως όμως μετά τον γάμο της με τον Κώστα Καζάκο, η Καρέζη απέκτησε έντονη πολιτική συνείδηση, με δράση και συμμετοχή στα κοινά. Εντάχθηκε στο ΚΚΕ και στα χρόνια της Χούντας συμμετείχε ενεργά στον αντιδικτατορικό αγώνα. Το 1973 ανέβασε μαζί με τον σύζυγό της Κώστα Καζάκο το θεατρικό έργο του Ιάκωβου Καμπανέλλη «Το μεγάλο μας τσίρκο». Ήταν μια επιθυμία του ζευγαριού να μιλήσει με κάποιο τρόπο ενάντια στο δικτατορικό καθεστώς, που είχε επιβληθεί στην Ελλάδα.