Έλεος.
Έλεος είναι η μόνη λέξη που μπορώ να γράψω για όλους αυτούς τους απίθανα γλειώδεις τύπους που φέρουν τον τίτλο του "τηλεοπτικού δημοσιογράφου" .
Αυτά τα κυβερνητικά φερέφωνα δεν κατάφεραν να δώσουν δίκιο σε καμμία από τις εκατοντάδες απεργίες που πραγματοποίησαν σχεδόν όλοι οι επαγγελματικοί κλάδοι της Ελλάδας. Πάντα οι απεργοί για αυτούς θα ήταν εκβιαστές, ασυνείδητοι, καταστροφείς και σαμποτέρ της χώρας, συντεχνίες και ότι άλλο μπορεί να σκεφτεί ο καθένας. Και βέβαια όλοι ήταν πολύ υψηλά αμοιβόμενοι. Υψηλά αμοιβόμενοι ήταν οι εργάτες στα λιμάνια, μετά οι δημόσιοι υπάλληλοι, οι γιατροί στα νοσοκομεία, οι εκπαιδευτικοί, οι ναυτεργάτες, οι ιδιωτικοί υπάλληλοι, οι υπάλληλοι της ΔΕΗ, του ΟΣΕ κλπ.
Και βέβαια όλοι αυτοί που απεργούσαν ήθελαν να κλέψουν τα χρήματα που τίμια και με ιδρώτα απέκτησαν οι εφοπλιστές, οι βιομήχανοι, οι πολυεθνικές που λυμαίνονται την χώρα κλπ. Μα πάνω απ' όλα διεκδικούσαν τα χρήματα που είχαν καβαντζώσει για τους εαυτούς τους και τα παιδιά τους η τίμια τάξη των Ελλήνων πολιτικών (και ειδικά όλων αυτών που βρέθηκαν σε θέση ευθύνης τα τελευταία 40 χρόνια).
Εχοντας κουραστεί να ακούω ότι μαζί τα φάγαμε, ότι οι ¨ελληνες εργαζόμενοι είναι καλοπληρωμένοι κοπρίτες που για να σωθεί η χώρα θα πρέπει να χαρίσουν χωρίς καν να διαμαρτυρηθούν όλα τα εργασιακά κεκτημένα τους και ένα ποσοστό 20-30 % του μισθού τους. Ότι είμαστε τζαμπατζήδες, ασυνείδητοι και σαμποτέρ της ανάπτυξης της χώρας γιατί ΤΗΡΟΥΜΕ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ για ελέυθερη διακίνησή μας σε κάθε γωνιά της πατρίδας μας και αρνούμαστε να πληρώσουμε τις ληστρικές και παράνομες συμβάσεις παραχώρησης των Ελληνικών δρόμων στο Ελληνικό και ξένο κεφάλαιο. Ότι για όλα φταίνε τη μια οι ναυτεργάτες, την άλλη οι δάσκαλοι, οι γιατροί, οι μετανάστες, οι ξένοι, οι οδηγοί των τράνων και των λεωφορείων, οι αγρότες και οι φορτηγατζίδες κλπ.
Έχοντας λοιπόν αηδιάσει σπάω την σιωπή μου για να δηλώσω την αηδία μου και αποσύρομαι πίσω στους δρόμους του αγώνα ξανά.
Μόνο μέσα από έναν διαρκή αγώνα ενάντια σε όλους αυτούς που μας ληστεύουν το μέλλον των παιδιών μας μπορούμε να δώσουμε ελπίδα για τις μελλοντικές γεννιές.
Όλοι μαζί ενωμένοι στους αγώνες θα νικήσουμε!!!
Έλεος είναι η μόνη λέξη που μπορώ να γράψω για όλους αυτούς τους απίθανα γλειώδεις τύπους που φέρουν τον τίτλο του "τηλεοπτικού δημοσιογράφου" .
Αυτά τα κυβερνητικά φερέφωνα δεν κατάφεραν να δώσουν δίκιο σε καμμία από τις εκατοντάδες απεργίες που πραγματοποίησαν σχεδόν όλοι οι επαγγελματικοί κλάδοι της Ελλάδας. Πάντα οι απεργοί για αυτούς θα ήταν εκβιαστές, ασυνείδητοι, καταστροφείς και σαμποτέρ της χώρας, συντεχνίες και ότι άλλο μπορεί να σκεφτεί ο καθένας. Και βέβαια όλοι ήταν πολύ υψηλά αμοιβόμενοι. Υψηλά αμοιβόμενοι ήταν οι εργάτες στα λιμάνια, μετά οι δημόσιοι υπάλληλοι, οι γιατροί στα νοσοκομεία, οι εκπαιδευτικοί, οι ναυτεργάτες, οι ιδιωτικοί υπάλληλοι, οι υπάλληλοι της ΔΕΗ, του ΟΣΕ κλπ.
Και βέβαια όλοι αυτοί που απεργούσαν ήθελαν να κλέψουν τα χρήματα που τίμια και με ιδρώτα απέκτησαν οι εφοπλιστές, οι βιομήχανοι, οι πολυεθνικές που λυμαίνονται την χώρα κλπ. Μα πάνω απ' όλα διεκδικούσαν τα χρήματα που είχαν καβαντζώσει για τους εαυτούς τους και τα παιδιά τους η τίμια τάξη των Ελλήνων πολιτικών (και ειδικά όλων αυτών που βρέθηκαν σε θέση ευθύνης τα τελευταία 40 χρόνια).
Εχοντας κουραστεί να ακούω ότι μαζί τα φάγαμε, ότι οι ¨ελληνες εργαζόμενοι είναι καλοπληρωμένοι κοπρίτες που για να σωθεί η χώρα θα πρέπει να χαρίσουν χωρίς καν να διαμαρτυρηθούν όλα τα εργασιακά κεκτημένα τους και ένα ποσοστό 20-30 % του μισθού τους. Ότι είμαστε τζαμπατζήδες, ασυνείδητοι και σαμποτέρ της ανάπτυξης της χώρας γιατί ΤΗΡΟΥΜΕ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ για ελέυθερη διακίνησή μας σε κάθε γωνιά της πατρίδας μας και αρνούμαστε να πληρώσουμε τις ληστρικές και παράνομες συμβάσεις παραχώρησης των Ελληνικών δρόμων στο Ελληνικό και ξένο κεφάλαιο. Ότι για όλα φταίνε τη μια οι ναυτεργάτες, την άλλη οι δάσκαλοι, οι γιατροί, οι μετανάστες, οι ξένοι, οι οδηγοί των τράνων και των λεωφορείων, οι αγρότες και οι φορτηγατζίδες κλπ.
Έχοντας λοιπόν αηδιάσει σπάω την σιωπή μου για να δηλώσω την αηδία μου και αποσύρομαι πίσω στους δρόμους του αγώνα ξανά.
Μόνο μέσα από έναν διαρκή αγώνα ενάντια σε όλους αυτούς που μας ληστεύουν το μέλλον των παιδιών μας μπορούμε να δώσουμε ελπίδα για τις μελλοντικές γεννιές.
Όλοι μαζί ενωμένοι στους αγώνες θα νικήσουμε!!!
