Στις 9 Μάη 1945, η ναζιστική Γερμανία συνθηκολογούσε κάτω από τα χτυπήματα του ηρωικού Κόκκινου Στρατού, ενώ λίγες μέρες νωρίτερα η κόκκινη σημαία με το σφυροδρέπανο κυμάτιζε πάνω από το βομβαρδισμένο Ράιχσταγκ.
Οι εργατικές - λαϊκές δυνάμεις θα θυμούνται πάντα με θαυμασμό και σεβασμό τα 20.000.000 θύματα του σοβιετικού στρατού και λαού, τις εκατοντάδες χιλιάδες θύματα των αντιστασιακών κινημάτων που συγκροτήθηκαν υπό την καθοδήγηση των Κομμουνιστικών Κομμάτων σε όλη την Ευρώπη, τους κομμουνιστές και τους άλλους ριζοσπάστες αγωνιστές που αντιστέκονταν στην καρδιά του φασιστικού τέρατος, στη Γερμανία, στην Ιταλία και την Αυστρία, όλους αυτούς που σφράγισαν με τη θυσία τους την Αντιφασιστική Νίκη των Λαών. Όσο μελάνι και να χυθεί από τα αστικά και ιμπεριαλιστικά επιτελεία, η προσφορά τους έχει γραφτεί ανεξίτηλα με το αίμα τους στη συνείδηση των εργατικών - λαϊκών δυνάμεων.
Μέρες που είναι και με όσα βιώνουμε και ακούμε απλά να μην ξεχνάμε όσα ο Μπρεχτ έχει πει πολύ παραστατικά :
"Αυτοί που είναι αντίπαλοι του φασισμού χωρίς να 'ναι αντίπαλοι του καπιταλισμού, αυτοί που παραπονιούνται για τη βαρβαρότητα που αιτία τάχα έχει τη βαρβαρότητα την ίδια, μοιάζουν μ' ανθρώπους που θέλουν το μερτικό τους απ' τ' αρνί χωρίς όμως να σφαχτεί το αρνί. Θέλουν να φάνε το κρέας, να μη δουν όμως τα αίματα. Αυτοί θα ικανοποιηθούν αν ο χασάπης πλύνει τα χέρια του προτού φέρει το κρέας στο τραπέζι.
Δεν είναι κατά των σχέσεων ιδιοκτησίας, που προκαλούν τη βαρβαρότητα, παρά μονάχα κατά της βαρβαρότητας, υψώνουν τη φωνή εναντίον της, κι αυτό το κάνουν από χώρες όπου κυριαρχούν οι ίδιες σχέσεις ιδιοκτησίας, όπου όμως οι χασάπηδες πλένουν ακόμα τα χέρια τους προτού φέρουν το κρέας στο τραπέζι."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου