Στο πλευρό των απεργών
Πρώτον, οι ναυτιλιακές εταιρείες, χτες και προχτές, στις οχλήσεις του επιβατικού κοινού όχι μόνο απαντούσαν, ψευδώς, ότι τα δρομολόγια θα διεξάγονταν κανονικά, αλλά έφτασαν και στο σημείο να παραπλανήσουν ανοιχτά τους επιβάτες:
Με πρόσχημα την κήρυξη της απεργίας ως «παράνομης», εξέδωσαν ανακοίνωση στέλνοντας τους επιβάτες στο λιμάνι, με προφανή στόχο να εκβιάσουν κατασταλτική επέμβαση κατά των απεργών καινα επενδύσουν στην ταλαιπωρία των επιβατών, που οι ίδιες προκάλεσαν.
*
Ολο, δε, το προηγούμενο διάστημα, και παρά το γεγονός ότι η χτεσινή απεργία είχε γνωστοποιηθεί εδώ και δέκα μέρες, παρότι ήταν γνωστό πως η απεργία αφορά και σε σωματεία των ναυτεργατών,αφενός για να σαμποτάρουν την απεργία και αφετέρου για να στρέψουν τους υποψήφιους ταξιδιώτες κατά των ναυτεργατών,
οι εταιρείες των εφοπλιστών απέφυγαν επιμελώς να πληροφορήσουν την κοινή γνώμη για την κινητοποίηση, στέρησαν από το επιβατικό κοινό τη δυνατότητα να προγραμματίσει τις μετακινήσεις του, κράτησαν ανενημέρωτους τους πολίτες.
*
Ανάλογη τακτική, πλημμελούς ενημέρωσης του κοινού για την κήρυξη της απεργίας(αντιστρόφως ανάλογη της επιμελούς προβολής και υπερμεγέθυνσης των προβλημάτων λόγω της απεργίας)
ακολουθήθηκε από το τηλεοπτικό κανάλι του εφοπλιστή Αλαφούζου, το κανάλι του εφοπλιστή Κυριακού, τα κανάλια των (και) εφοπλιστών Βαρδινογιάννη και Μπόμπολα.
*
Αυτοί, λοιπόν, που χρησιμοποιούν τους επιβάτες,οι ίδιοι που τους στοιβάζουν σαν ζώα στα «σαπάκια» τους,
αυτοί που τους κρατούν ομήρους στο λιμάνι,
αυτοί που «οδύρονται» για την ταλαιπωρία των επιβατών (ποιοί; αυτοί που τα πλοία τους κάνουν τρεις μέρες να εκτελέσουν δρομολόγια λίγων μόλις ωρών), που έχουν έγνοια για τους νησιώτες (ποιοί; αυτοί που αφήνουν 9 μήνες το χρόνο τα νησιά χωρίς συγκοινωνία), οι ίδιοι που έχουν σε μια δεκαετία αυξήσει τις τιμές των εισιτηρίων κατά 400% (!),
αυτοί, τελικά, που εκμεταλλεύονται τις ανάγκες των ανθρώπων για μετακίνηση και για διακοπές και παίζουν στην πλάτη των επίβατών το φασιστικό παιχνίδι του «κοινωνικού αυτοματισμού»,
είναι οι εφοπλιστές.
Οι ίδιοι, δηλαδή, που εκμεταλλεύονται και εξοντώνουν τους ναυτεργάτες.
***
Δεύτερον, λένε τα κανάλια των εφοπλιστών ότι η απεργία των ναυτεργατών κηρύχτηκε παράνομη και ότι η πραγματοποίησή της αντιβαίνει το νόμο.
Αυτό που δε λένε είναι ότι οι 99 στις 100 απεργίες κηρύσσονται «παράνομες» και ότιοι νόμοι που τις βγάζουν «παράνομες» είναι οι νόμοι των κυβερνήσεων των εφοπλιστών.
Πρόκειται για τις ίδιες κυβερνήσεις, των ίδιων κομμάτων,
*
- που κόβουν μισθούς από τους εργαζόμενους, αλλά έχουν θεσπίσει, δια νόμου, 60 (!) ειδικές φοροαπαλλαγές για τους εφοπλιστές,
- που αυξάνουν την άμεση φορολογία στους εργαζόμενους (επιβάτες και ναυτεργάτες), αλλά κατάργησαν, δια νόμου, ακόμα και το συμβολικό φόρο του 1% για τις συγχωνεύσεις των εφοπλιστών,
- που επιβάλλουν δυσβάσταχτες αυξήσεις έμμεσων φόρων στο λαό και έχουν σχεδόν διπλασιάσει την τιμή της βενζίνης, αλλά τους εφοπλιστές τους έχουν απαλλάξει, με νόμο, από φόρους για τα καύσιμα των πλοίων τους,
- που κόβουν - «πατριωτικά» - τα δώρα από τους συνταξιούχους, αλλά έχουν προσφέρει, με διαδοχικούς νόμους, 300 εκατ. ευρώ επιδοτήσεις στους εφοπλιστές οι οποίοι... «πατριωτικότατα» κατασκευάζουν τα πλοία τους στα ναυπηγεία της Νότιας Κορέας και της Ιαπωνίας.
*
Τα κανάλια τους, δηλαδή, δε λένε - και δε θα το πούνε ποτέ - ότιαν ο λαός δεχόταν αδιαμαρτύρητα τους νόμους των κυβερνήσεων των εφοπλιστών,
αν δεν αγωνιζόταν για την κατάργηση και την αλλαγή τους,
θα ζούσε ακόμα στα σπήλαια (ή στα αμπάρια των εφοπλιστών).
***
Τρίτον, λένε τα κανάλια και οι εφημερίδες των εφοπλιστών ότι όσοι απεργούν
«δεν σέβονται το δικαίωμα των υπολοίπων στην εργασία».*
Δεν λένε ότι:Η μοναδική φορά που οι εφοπλιστές, οι βιομήχανοι και οι τραπεζίτες αντιμετωπίζουν την εργασία ως δικαίωμα, είναι μόνο όταν βαφτίζουν «εργασία» την απεργοσπασία.
*
Δεν λένε ότι:Από τους 100.000 ναυτεργάτες τη δεκαετία του '80, σήμερα, στην Ελλάδα των εφοπλιστών Κροίσων που ελέγχουν το 1/4 της παγκόσμιας ναυτιλίας (!), οι ναυτεργάτες δεν ξεπερνούν τις 20.000 κι από αυτούς οι μισοί είναι άνεργοι!
*
Επομένως, αυτοί που απεργούν- σε εποχές που οι Λοβέρδοι νομοθετούν την απελευθέρωση των απολύσεων χωρίς καν αποζημίωση -
όχι μόνο δεν εμποδίζουν το δικαίωμα στην εργασία, αλλά ακριβώς το αντίθετο:
Παλεύουν για το δικαίωμα στην εργασία, ακόμα και εκείνων που δεν απεργούν.
***
Τέταρτον, είτε πρόκειται για βιομηχανικούς εργάτες, είτε για υπαλλήλους, είτε για εκπαιδευτικούς, είτε για ναυτεργάτες, είτε για εργαζόμενους στο δημόσιο, εφόσον κηρύσσεται απεργία, σε όποιον κλάδο κι αν κηρυχτεί, εφόσον πραγματοποιηθεί κινητοποίηση, σε όποιον κλάδο κι αν πραγματοποιηθεί, με όποια αιτία, με όποιο αίτημα,
τα τσιράκια των εφοπλιστών (των βιομηχάνων και των τραπεζιτών) μονίμως επαναλαμβάνουν:Οσοι απεργούν, κινητοποιούνται ή διαδηλώνουν,
είναι «συντεχνίες»
που «παρεμποδίζουν την ομαλότητα»
και «ταλαιπωρούν την υπόλοιπη κοινωνία»...
*
Προφανώς, οι απεργίες και οι κινητοποιήσεις δε γίνονται για να... διευκολύνουν την ομαλότητα.Γίνονται για να παρεμποδίζουν την «ομαλότητα», για την ακρίβεια γίνονται για να παρεμποδίζουν την «ανωμαλία» των κυβερνήσεων των εφοπλιστών, που έχουν κάθε λόγο να
επιζητούν «ομαλότητα» όταν κόβουν μισθούς, καταργούν συντάξεις και νομοθετούν απολύσεις.
*
Προφανώς, οι απεργίες και οι κινητοποιήσεις δε γίνονται για να μη δημιουργούν προβλήματα.Γίνονται για να δημιουργούν προβλήματα, πρώτα και κύρια να δημιουργούν προβλήματα στις κυβερνήσεις των εφοπλιστών (των βιομηχάνων και των τραπεζιτών) και
ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που δημιουργούν είναι ότι κοινοποιούν το πρόβλημα που υφίστανται οι χειμαζόμενοι κλάδοι των εργαζομένων στους υπόλοιπους συναδέλφους τους,
ζητώντας και εξασφαλίζοντας τη συμπαράσταση στον αγώνα τους.
***
Πέμπτον, αν οι κυβερνήσεις και τα κόμματα των εφοπλιστών (και τα τσιράκια τους) στρέψουν σήμερα τον επιβάτη (εργαζόμενο, συνταξιούχο, εκπαιδευτικό, επαγγελματία) ενάντια στον ναυτεργάτη, κι αύριο τον ναυτεργάτη ενάντια στον απεργό του ΗΣΑΠ, και μεθαύριο τον απεργό του Μετρό ενάντια στον απεργό εκπαιδευτικό, εφόσον στρέψουν τον νησιώτη της «άγονης» (ελέω εφοπλιστών) γραμμής ενάντια στον αγρότη και τον αγρότη ενάντια στον δημόσιο υπάλληλο,
εφόσον, τελικά,«τεμαχίσουν» την κοινωνία,
εφόσον «ξεμοναχιάσουν» τους εργαζόμενους,
εφόσον υπονομεύσουν την αλληλεγγύη μεταξύ των καταπιεζόμενων,
*
τότε η συντεχνία των πλουτοκρατών θα έχει εξασφαλίσει την ιδανική - για τα συμφέροντά της - «ομαλότητα»:Μία κοινωνία σκλάβων με μοναδική ιδεολογία το «σφάξε με αγά μου να αγιάσω»...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου