Ακολουθούν μία σειρά αναρτήσεις με τους στίχους μελοποιημένων ποιημάτων που εκφράζουν τον γραφόντα όταν μιλάει για Ελλάδα - Έλληνες - Αγώνες - Εχθρούς και φίλους.
Οι στίχοι είναι από http://www.stixoi.info.
Ιστολόγιο που στόχο έχει να ενοχλήσει με όσα θα συζητηθούν και θα αναφερθούν στους χώρους του. Καμμία ανοχή σε όσους ξεσκίζουν τα όνειρα μας. Η ζωή μας είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για να την αφήσουμε να ξεφύγει από τα δικά μας χέρια.
Σάββατο 22 Μαΐου 2010
ΤΣΕ
Στίχοι: Μάνος Λοΐζος
Μουσική: Μάνος Λοΐζος
Πρώτη εκτέλεση: Μάνος Λοΐζος
Άλλες ερμηνείες: Βασίλης Παπακωνσταντίνου
Μια φωτογραφία σου ήρθε και σε μένα
Μια φωτογραφία σου απ' τα ξένα
Απ' αυτές που κρατάν οι φοιτητές
Απ' αυτές που ξεσκίζει ο χαφιές
Απ' αυτές που κρεμάν οι φοιτητές
Στην καρδία τους
Τσε Γκεβάρα
Κλείσε το παράθυρο
Σφάλισε τις πόρτες
Τρέμω για τον άνθρωπο
Με τις μπότες
Τι ζητά και στους ίσκιους περπατά
Τι ζητά και για σένανε ρωτά
Τι ζητά και το σπίτι μας κοιτά
Κάθε βράδυ
Τσε Γκεβάρα
Τόσα τριαντάφυλλα
Τα 'καψε το χιόνι
Αχ αυτή η άνοιξη
Με ματώνει
Μουσική: Μάνος Λοΐζος
Πρώτη εκτέλεση: Μάνος Λοΐζος
Άλλες ερμηνείες: Βασίλης Παπακωνσταντίνου
Μια φωτογραφία σου ήρθε και σε μένα
Μια φωτογραφία σου απ' τα ξένα
Απ' αυτές που κρατάν οι φοιτητές
Απ' αυτές που ξεσκίζει ο χαφιές
Απ' αυτές που κρεμάν οι φοιτητές
Στην καρδία τους
Τσε Γκεβάρα
Κλείσε το παράθυρο
Σφάλισε τις πόρτες
Τρέμω για τον άνθρωπο
Με τις μπότες
Τι ζητά και στους ίσκιους περπατά
Τι ζητά και για σένανε ρωτά
Τι ζητά και το σπίτι μας κοιτά
Κάθε βράδυ
Τσε Γκεβάρα
Τόσα τριαντάφυλλα
Τα 'καψε το χιόνι
Αχ αυτή η άνοιξη
Με ματώνει
ΤΡΙΤΟΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ
Στίχοι: Γιάννης Νεγρεπόντης Μουσική: Μάνος Λοΐζος Πρώτη εκτέλεση: Βασίλης Παπακωνσταντίνου Άλλες ερμηνείες: Βασίλης Παπακωνσταντίνου & Κώστας Θωμαΐδης ( Ντουέτο ) Ο Πέτρος ο Γιόχαν κι ο Φράνς σε φάμπρικα δούλευαν φτιάχνοντας τανκς ο Πέτρος ο Γιόχαν κι ο Φράνς αχώριστοι γίνανε φτιάχνοντας τανκς Ο Πέτρος ο Γιόχαν κι ο Φράνς δουλεύαν στον Μπράουν στο Φίσερ στον Κράφτ ο Μπράουν ο Φίσερ κι Κράφτ αχώριστοι γίνανε φτιάχνοντας τραστ Ο Πέτρος ο Γιόχαν κι ο Φράνς ανέμελοι δούλευαν πάντα στα τανκς ποτέ τους δε διάβασαν Μαρξ ιδέα δεν είχαν για τραστ και για κραχ Ο Μπράουν ο Φίσερ κι Κράφτ χωρίσαν σε Μπράουν σε Φίσερ σε Κραφτ ο Μπράουν ο Φίσερ κι ο Κράφτ εχθροί τάχα γίναν διαλύσαν το τραστ Και πριν μάθουν τι είπε ο Μαρξ στρατιώτες τους πήραν στον πόλεμο παν ο Πέτρος ο Γιόχαν κι ο Φράνς σαν ήρωες έπεσαν κάτω απ' τα τανκς ο Μπράουν ο Φίσερ κι Κράφτ σκεφτήκαν και βρήκαν πως φταίει ο Μαρξ ο Μπράουν ο Φίσερ κι Κράφτ ξανάσμιξαν πάλι και φτιάξανε τραστ |
ΦΟΒΑΜΑΙ
Στίχοι: Αντώνης Πανταζής
Μουσική: Γιάννης Ζουγανέλης
Πρώτη εκτέλεση: Βασίλης Παπακωνσταντίνου
Μπροστά σου τα φώτα μιας πολιτείας
που περιμένει τις ανασκαφές...
Και τα κλουβιά με τα καναρίνια που κοιμούνται βαλμένα στη σειρά...
Κι εγώ που δεν έμαθα ακόμα ποιος είμαι
ένας κουρασμένος σκοπός, χωρίς προοπτική...
Και συ που σε λίγο θα σβήσεις
ένα από τα φώτα, για να κοιμηθείς με κάποιον που μου μοιάζει...
Έτσι που τα σίδερα του κλουβιού
να χαθούν για μια στιγμή, μέσα στο σκοτάδι...
Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα χωρίς εμένα...
Τα ρούχα μου παλιώσανε και δεν αντέχουν
τρύπες στα γόνατα από τις υποκλίσεις
τσέπες ξηλωμένες απ' τα κέρματα
χαλασμένα φερμουάρ, χάσκουν χρεοκοπία
Το κορμί μου μελανιασμένο
μες το κρύο σαν λάθος
που δεν το παραδέχεται κανένας
γυρνάει και ζητά τη ζεστασιά σου
Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα χωρίς εμένα...
Τα τσιμέντα σου καινούρια
με έπιπλα λουστραρισμένα
Και μάρμαρα λευκά
μια γυαλάδα που στραβώνει
και δε σ' αφήνει χώρο να σταθείς
και μόνο εγώ απ' όλα εκεί μέσα σαπίζω σαν σε αρχαίο τάφο
Σκεύη παραστάσεις βρέθηκαν εκεί
εκτός από εμένα, που σε κρύπτη μυστική
ψάχνω ακόμη να σε βρω να με αναστήσεις
Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα χωρίς εμένα...
Τα ρούχα μου παλιώσανε και πέφτουν
σαν χρεοκοπημένες κυβερνήσεις...
Γέρασα μ' ένα παιδικό παντελονάκι
και το πλοίο δε φάνηκε ακόμη...
Σε σφίγγω πιο πολύ γιατί κρυώνω
το κορμί μου δρόμος, που εκτελούνται δημόσια έργα
κομπρεσέρ μ' ανοίγουν και με κλείνουν...
Τράβα λίγο τη κουρτίνα να με δεις
έγινα διάδρομος για στρατιωτικά αεροπλάνα
Και το μυαλό μου, αποθήκη, για ραδιενεργά κατάλοιπα...
Μέτρα ασφαλείας πήρανε, για την αναπνοή μου
και σε πολυεθνικό μονόδρομο, το μέλλον μου δώσαν αντιπαροχή
Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα χωρίς εμένα...
Έτσι ζω προκαταβολικά το παρελθόν μου
και με δυο γυμνά καλώδια για χέρια
αγκαλιάζω τα ψηλά σου volt για στερνή φορά
Φοβάμαι!
Μουσική: Γιάννης Ζουγανέλης
Πρώτη εκτέλεση: Βασίλης Παπακωνσταντίνου
Μπροστά σου τα φώτα μιας πολιτείας
που περιμένει τις ανασκαφές...
Και τα κλουβιά με τα καναρίνια που κοιμούνται βαλμένα στη σειρά...
Κι εγώ που δεν έμαθα ακόμα ποιος είμαι
ένας κουρασμένος σκοπός, χωρίς προοπτική...
Και συ που σε λίγο θα σβήσεις
ένα από τα φώτα, για να κοιμηθείς με κάποιον που μου μοιάζει...
Έτσι που τα σίδερα του κλουβιού
να χαθούν για μια στιγμή, μέσα στο σκοτάδι...
Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα χωρίς εμένα...
Τα ρούχα μου παλιώσανε και δεν αντέχουν
τρύπες στα γόνατα από τις υποκλίσεις
τσέπες ξηλωμένες απ' τα κέρματα
χαλασμένα φερμουάρ, χάσκουν χρεοκοπία
Το κορμί μου μελανιασμένο
μες το κρύο σαν λάθος
που δεν το παραδέχεται κανένας
γυρνάει και ζητά τη ζεστασιά σου
Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα χωρίς εμένα...
Τα τσιμέντα σου καινούρια
με έπιπλα λουστραρισμένα
Και μάρμαρα λευκά
μια γυαλάδα που στραβώνει
και δε σ' αφήνει χώρο να σταθείς
και μόνο εγώ απ' όλα εκεί μέσα σαπίζω σαν σε αρχαίο τάφο
Σκεύη παραστάσεις βρέθηκαν εκεί
εκτός από εμένα, που σε κρύπτη μυστική
ψάχνω ακόμη να σε βρω να με αναστήσεις
Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα χωρίς εμένα...
Τα ρούχα μου παλιώσανε και πέφτουν
σαν χρεοκοπημένες κυβερνήσεις...
Γέρασα μ' ένα παιδικό παντελονάκι
και το πλοίο δε φάνηκε ακόμη...
Σε σφίγγω πιο πολύ γιατί κρυώνω
το κορμί μου δρόμος, που εκτελούνται δημόσια έργα
κομπρεσέρ μ' ανοίγουν και με κλείνουν...
Τράβα λίγο τη κουρτίνα να με δεις
έγινα διάδρομος για στρατιωτικά αεροπλάνα
Και το μυαλό μου, αποθήκη, για ραδιενεργά κατάλοιπα...
Μέτρα ασφαλείας πήρανε, για την αναπνοή μου
και σε πολυεθνικό μονόδρομο, το μέλλον μου δώσαν αντιπαροχή
Φοβάμαι όλα αυτά που θα γίνουν για μένα χωρίς εμένα...
Έτσι ζω προκαταβολικά το παρελθόν μου
και με δυο γυμνά καλώδια για χέρια
αγκαλιάζω τα ψηλά σου volt για στερνή φορά
Φοβάμαι!
ΝΑ ΔΕΙΣ ΤΙ ΣΟΥ'ΧΩ ΓΙΑ ΜΕΤΑ -- (ΜΑΛΛΟΝ ΤΙ ΣΟΥΧΟΥΝ ΓΙΑ ΜΕΤΑ)!!
Στίχοι: Μιχάλης Γκανάς
Μουσική: Λαυρέντης Μαχαιρίτσας
Πρώτη εκτέλεση: Λαυρέντης Μαχαιρίτσας & Βασίλης Παπακωνσταντίνου ( Ντουέτο )
Στο ασανσέρ σφάζουν αρνιά
στο ρετιρέ κριάρια
και στο μεγάλο λίβινγκ ρουμ
με ρομπ ντε σαμπρ κυκλοφορούν
Στον καμπινέ πάνε συχνά
και στο μπιντέ καβάλα
προσεύχονται διαπασών
εις το Λαχείο Συντακτών
Με άλλα λόγια θα στο πω
κι έναν ανάπηρο σκοπό
απ' το πενήντα και μετά
μας έχουν πνίξει τα μπετά
να δεις τι σου �χω για μετά
Στου Στρατηγάκη την αυλή
και σ' άλλα ινστιτούτα
λέει πολλοί 'ναι μαζεμένοι
Ρωμιοσύνη μου καημένη
Η γλώσσα κόκκαλα δεν έχει
μα κόκκαλα τσακίζει
με YES και SORRY και λοιπά
και με σπασμένα Αγγλικά
Με άλλα λόγια θα στο πω
κι έναν ανάπηρο σκοπό
απ' το εξήντα και μετά
ανά, κατά, διά, μετά
να δεις τι σου �χω για μετά
Καβάλα πάνε σινεμά
καβάλα super market
μπαίνουμε σ' άλλη εποχή
πιο stereo και γιώτα χι
Ελλάς, Ελλήνων Χριστιανών
κι αντίσταση και γύψος
Πολυτεχνείο ξαφνικά
μεταπολίτευση και τα λοιπά
Με άλλα λόγια θα στο πω
κι έναν ανάπηρο σκοπό
απ� το εβδομήντα και μετά
μας έχουν πνίζει τα σκατά
να δεις τι σου 'χω για μετά
Εδώ και τώρα αλλαγή
και πανταχού το νέφος
από τα out και τα in
βγήκανε γιάπηδες με τζην
Σκυλάδικα στην εθνική
disco στην παραλία
ανάδελφος Ελληνισμός
ενώ επίκειται σεισμός
Με άλλα λόγια θα στο πω
κι έναν ανάπηρο σκοπό
απ' το ογδόντα και μετά
να δεις τι σου 'ρχεται μετά
να δεις τι σου 'χω για μετά
Στο ενενήντα φτάσαμε
εμπρός ταχύ το βήμα
να το ακολουθήσουμε
γιατί καθυστερήσαμε
Εοκ, Νου Δου, περικοπές
Κυπριακό και Σκόπια
Θε μου πως φτάσαμε ως εδώ
στα σύνορα του Εξαποδώ
Με άλλα λόγια θα στο πω
κι έναν ανάπηρο σκοπό
απ' το ενενήντα και μετά
να δεις τι σου 'χω για μετά
Μα η Ελλάδα ως γνωστόν
ποτέ της δεν πεθαίνει
και όπως έχει ειπωθεί
κάποια στιγμή θ�αναστηθεί
Μητέρα μεγαλόψυχη
ή φάντασμα και ζόμπι
ας κάνουμε υπομονή
το δυο χιλιάδες θα φανεί
Με άλλα λόγια θα στο πω
κι έναν ανάπηρο σκοπό
την ονειρεύτηκα ξανά
συγκάτοικο σ' ένα βραχνά
να με ξυπνάει με βρισιές
Μουσική: Λαυρέντης Μαχαιρίτσας
Πρώτη εκτέλεση: Λαυρέντης Μαχαιρίτσας & Βασίλης Παπακωνσταντίνου ( Ντουέτο )
Στο ασανσέρ σφάζουν αρνιά
στο ρετιρέ κριάρια
και στο μεγάλο λίβινγκ ρουμ
με ρομπ ντε σαμπρ κυκλοφορούν
Στον καμπινέ πάνε συχνά
και στο μπιντέ καβάλα
προσεύχονται διαπασών
εις το Λαχείο Συντακτών
Με άλλα λόγια θα στο πω
κι έναν ανάπηρο σκοπό
απ' το πενήντα και μετά
μας έχουν πνίξει τα μπετά
να δεις τι σου �χω για μετά
Στου Στρατηγάκη την αυλή
και σ' άλλα ινστιτούτα
λέει πολλοί 'ναι μαζεμένοι
Ρωμιοσύνη μου καημένη
Η γλώσσα κόκκαλα δεν έχει
μα κόκκαλα τσακίζει
με YES και SORRY και λοιπά
και με σπασμένα Αγγλικά
Με άλλα λόγια θα στο πω
κι έναν ανάπηρο σκοπό
απ' το εξήντα και μετά
ανά, κατά, διά, μετά
να δεις τι σου �χω για μετά
Καβάλα πάνε σινεμά
καβάλα super market
μπαίνουμε σ' άλλη εποχή
πιο stereo και γιώτα χι
Ελλάς, Ελλήνων Χριστιανών
κι αντίσταση και γύψος
Πολυτεχνείο ξαφνικά
μεταπολίτευση και τα λοιπά
Με άλλα λόγια θα στο πω
κι έναν ανάπηρο σκοπό
απ� το εβδομήντα και μετά
μας έχουν πνίζει τα σκατά
να δεις τι σου 'χω για μετά
Εδώ και τώρα αλλαγή
και πανταχού το νέφος
από τα out και τα in
βγήκανε γιάπηδες με τζην
Σκυλάδικα στην εθνική
disco στην παραλία
ανάδελφος Ελληνισμός
ενώ επίκειται σεισμός
Με άλλα λόγια θα στο πω
κι έναν ανάπηρο σκοπό
απ' το ογδόντα και μετά
να δεις τι σου 'ρχεται μετά
να δεις τι σου 'χω για μετά
Στο ενενήντα φτάσαμε
εμπρός ταχύ το βήμα
να το ακολουθήσουμε
γιατί καθυστερήσαμε
Εοκ, Νου Δου, περικοπές
Κυπριακό και Σκόπια
Θε μου πως φτάσαμε ως εδώ
στα σύνορα του Εξαποδώ
Με άλλα λόγια θα στο πω
κι έναν ανάπηρο σκοπό
απ' το ενενήντα και μετά
να δεις τι σου 'χω για μετά
Μα η Ελλάδα ως γνωστόν
ποτέ της δεν πεθαίνει
και όπως έχει ειπωθεί
κάποια στιγμή θ�αναστηθεί
Μητέρα μεγαλόψυχη
ή φάντασμα και ζόμπι
ας κάνουμε υπομονή
το δυο χιλιάδες θα φανεί
Με άλλα λόγια θα στο πω
κι έναν ανάπηρο σκοπό
την ονειρεύτηκα ξανά
συγκάτοικο σ' ένα βραχνά
να με ξυπνάει με βρισιές
Γεια και χαρά σας βρε πατριώτες -- ΩΔΗ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ
Στίχοι: Διονύσης Τζεφρώνης
Μουσική: Θωμάς Μπακαλάκος
Πρώτη εκτέλεση: Βασίλης Παπακωνσταντίνου
Ήρθε ο βουλευτής στο χωριό, βόλτες από κει και από δω
μοιράζει υποσχέσεις στους αγρότες,
θα σας γλιτώσουμε από τη δυστυχία,
νερό θα φέρουμε θα φτιάξουμε σχολεία
κι όσο για τα φτωχά κορίτσια σας γαμπρούς εμείς θα βρούμε.
Γεια και χαρά σας βρε πατριώτες
και εμέ οι παππούδες μου ήταν αγρότες γεια σας.(δις)
Ήρθε ο βουλευτής στο χωριό βόλτες από κει και από δω
μοιράζει υποσχέσεις στους αγρότες,
θα γίνει αύξηση τιμής των προϊόντων,
θα αυξηθούν και οι συντάξεις των γερόντων,
νοσοκομεία θα σας χτίσουμε οι εκλογές ζυγώνουν.
Γεια και χαρά σας βρε πατριώτες
και εμέ οι παππούδες μου ήταν αγρότες γεια σας. (δις)
Μπήκε ο βουλευτής στη βουλή βόλτες από δω και από κει
θρονιάστηκε σαν διάνος στην Αθήνα
και μην τον είδατε το φίλο τον λεβέντη
απ' το χωριό μας δεν περνάει ούτε για γλέντι
και όσα μας είχε τάξει ήταν λαγοί με πετραχήλια.
Γεια και χαρά σας βρε πατριώτες
και εμέ οι παππούδες μου ήταν αγρότες γεια σας. (δις)
Μουσική: Θωμάς Μπακαλάκος
Πρώτη εκτέλεση: Βασίλης Παπακωνσταντίνου
Ήρθε ο βουλευτής στο χωριό, βόλτες από κει και από δω
μοιράζει υποσχέσεις στους αγρότες,
θα σας γλιτώσουμε από τη δυστυχία,
νερό θα φέρουμε θα φτιάξουμε σχολεία
κι όσο για τα φτωχά κορίτσια σας γαμπρούς εμείς θα βρούμε.
Γεια και χαρά σας βρε πατριώτες
και εμέ οι παππούδες μου ήταν αγρότες γεια σας.(δις)
Ήρθε ο βουλευτής στο χωριό βόλτες από κει και από δω
μοιράζει υποσχέσεις στους αγρότες,
θα γίνει αύξηση τιμής των προϊόντων,
θα αυξηθούν και οι συντάξεις των γερόντων,
νοσοκομεία θα σας χτίσουμε οι εκλογές ζυγώνουν.
Γεια και χαρά σας βρε πατριώτες
και εμέ οι παππούδες μου ήταν αγρότες γεια σας. (δις)
Μπήκε ο βουλευτής στη βουλή βόλτες από δω και από κει
θρονιάστηκε σαν διάνος στην Αθήνα
και μην τον είδατε το φίλο τον λεβέντη
απ' το χωριό μας δεν περνάει ούτε για γλέντι
και όσα μας είχε τάξει ήταν λαγοί με πετραχήλια.
Γεια και χαρά σας βρε πατριώτες
και εμέ οι παππούδες μου ήταν αγρότες γεια σας. (δις)
ΜΠΗΚΑΝ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ ΟΙ ΟΧΤΡΟΙ - ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΥΣ ΝΕΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΕΣ ΤΟΥ ΓΑΠ
Στίχοι: Γιώργος Σκούρτης
Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Ξυλούρης & Μαρία Δημητριάδη ( Ντουέτο )
Άλλες ερμηνείες: Χορωδία || Δήμητρα Γαλάνη || Χαράλαμπος Γαργανουράκης
Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί
τις πόρτες σπάσαν οι οχτροί
κι εμείς γελούσαμε στις γειτονιές
την πρώτη μέρα
Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί
αδέρφια πήραν οι οχτροί
κι εμείς κοιτούσαμε τις κοπελιές
την άλλη μέρα
Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί
φωτιά μας ρίξαν οι οχτροί
κι εμείς φωνάζαμε στα σκοτεινά
την τρίτη μέρα
Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί
σπαθιά κρατούσαν οι οχτροί
κι εμείς τα πήραμε για φυλαχτά
την άλλη μέρα
Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί
μοιράσαν δώρα οι οχτροί
κι εμείς γελούσαμε σαν τα παιδιά
την πέμπτη μέρα
Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί
κρατούσαν δίκιο οι οχτροί
κι εμείς φωνάζαμε ζήτω και γεια
σαν κάθε μέρα
Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Ξυλούρης & Μαρία Δημητριάδη ( Ντουέτο )
Άλλες ερμηνείες: Χορωδία || Δήμητρα Γαλάνη || Χαράλαμπος Γαργανουράκης
Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί
τις πόρτες σπάσαν οι οχτροί
κι εμείς γελούσαμε στις γειτονιές
την πρώτη μέρα
Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί
αδέρφια πήραν οι οχτροί
κι εμείς κοιτούσαμε τις κοπελιές
την άλλη μέρα
Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί
φωτιά μας ρίξαν οι οχτροί
κι εμείς φωνάζαμε στα σκοτεινά
την τρίτη μέρα
Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί
σπαθιά κρατούσαν οι οχτροί
κι εμείς τα πήραμε για φυλαχτά
την άλλη μέρα
Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί
μοιράσαν δώρα οι οχτροί
κι εμείς γελούσαμε σαν τα παιδιά
την πέμπτη μέρα
Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί
κρατούσαν δίκιο οι οχτροί
κι εμείς φωνάζαμε ζήτω και γεια
σαν κάθε μέρα
Λένγκω - Ελλάδα. Ένα τραγούδι που τα λέει όλα!!!!!!!!!
Στίχοι: Γιάννης Μαρκόπουλος
Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Μαρκόπουλος
Άλλες ερμηνείες: Χαρούλα Αλεξίου || Βασίλης Παπακωνσταντίνου
Στην κυρά μάνα μας μη δίνεται βοήθεια
ούτε μαγκούρα στο προσκέφαλο σιμά
γιατί θα δέρνει κάθε μέρα τα παιδιά της
κι όταν μιλάω θα με λέει αληταρά
κι αν δέρνει κάθε που γουστάρει τα παιδιά της
θα καταντήσουνε εμπόροι δουλικοί
τα νιάτα χάνονται στα βρόμικα σοκάκια
για να μετρήσουν με το μπόι τους τη γη
Λένγκω, Λένγκω, Λένγκω
πάψε να με κυβερνάς
Λένγκω, Λένγκω, Λένγκω
πάψε να με τυραννάς
Κι αν θέλω τώρα να ακούγεται η φωνή μου
με πιάνει τρόμος από ίσκιους μακρινούς
χρυσάφι μοιάζει η συντροφιά σου στη ζωή μου
κι η ομορφιά σου μου γιατρεύει τους καημούς
ρε μπάρμπα κάτσε να μας πεις μιά ιστορία
πως ήταν τότες η μανούλα μας παλιά
έπεφτε ξύλο σα γινόταν φασαρία
ή σας νανούριζε με χάδια και φιλιά
Λένγκω, Λένγκω, Λένγκω
μου σπαράζεις την καρδιά
Λένγκω, Λένγκω, Λένγκω
μου πληγώνεις τη χαρά
Κι ο μπάρμπας τότε σοβαρεύτηκε λιγάκι
τη κούτρα ξύνει και παράγγειλε καφέ
η μητέρα είπε ήταν ένα κοριτσάκι
που ορφανό μάζευε άνθη σε μπαξέ
τ΄άνθη στόλιζαν το αγέρωχο κεφάλι
μα όταν κοιμόταν πάλι πέφτανε στη γη
κι από τα λούλουδα που ο χάρος είχε βάλει
εμένα κράτησε να βλέπω τη ζωή
Λένγκω, Λένγκω, Λένγκω, Λένγκω
μου΄χεις φάει τη ψυχή
Λένγκω, Λένγκω, Λένγκω
φίλοι θα βρεθούμε όλοι μαζί
Αυτή παιδιά μου ήταν τότες η μανούλα
ο κήπος ύστερα εγέμισε ληστές
το κοριτσάκι μας το ντύσανε γριούλα
κι απ΄τα κουρέλια φαινότανε οι πληγές
κι αν μας χτυπάει με μανία και φωνάζει
τη βάζουν άλλοι με συμφέροντα πολλά
το όνειρο που φεύγει τη τρομάζει
να αναζητάει μιά χαμένη ελευτεριά
Λένγκω, Λένγκω, Λένγκω μάνα
στο καμίνι της φωτιάς
Λένγκω, Λένγκω, Λένγκω μάνα
πες μας πάλι τι ζητάς
Μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος
Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Μαρκόπουλος
Άλλες ερμηνείες: Χαρούλα Αλεξίου || Βασίλης Παπακωνσταντίνου
Στην κυρά μάνα μας μη δίνεται βοήθεια
ούτε μαγκούρα στο προσκέφαλο σιμά
γιατί θα δέρνει κάθε μέρα τα παιδιά της
κι όταν μιλάω θα με λέει αληταρά
κι αν δέρνει κάθε που γουστάρει τα παιδιά της
θα καταντήσουνε εμπόροι δουλικοί
τα νιάτα χάνονται στα βρόμικα σοκάκια
για να μετρήσουν με το μπόι τους τη γη
Λένγκω, Λένγκω, Λένγκω
πάψε να με κυβερνάς
Λένγκω, Λένγκω, Λένγκω
πάψε να με τυραννάς
Κι αν θέλω τώρα να ακούγεται η φωνή μου
με πιάνει τρόμος από ίσκιους μακρινούς
χρυσάφι μοιάζει η συντροφιά σου στη ζωή μου
κι η ομορφιά σου μου γιατρεύει τους καημούς
ρε μπάρμπα κάτσε να μας πεις μιά ιστορία
πως ήταν τότες η μανούλα μας παλιά
έπεφτε ξύλο σα γινόταν φασαρία
ή σας νανούριζε με χάδια και φιλιά
Λένγκω, Λένγκω, Λένγκω
μου σπαράζεις την καρδιά
Λένγκω, Λένγκω, Λένγκω
μου πληγώνεις τη χαρά
Κι ο μπάρμπας τότε σοβαρεύτηκε λιγάκι
τη κούτρα ξύνει και παράγγειλε καφέ
η μητέρα είπε ήταν ένα κοριτσάκι
που ορφανό μάζευε άνθη σε μπαξέ
τ΄άνθη στόλιζαν το αγέρωχο κεφάλι
μα όταν κοιμόταν πάλι πέφτανε στη γη
κι από τα λούλουδα που ο χάρος είχε βάλει
εμένα κράτησε να βλέπω τη ζωή
Λένγκω, Λένγκω, Λένγκω, Λένγκω
μου΄χεις φάει τη ψυχή
Λένγκω, Λένγκω, Λένγκω
φίλοι θα βρεθούμε όλοι μαζί
Αυτή παιδιά μου ήταν τότες η μανούλα
ο κήπος ύστερα εγέμισε ληστές
το κοριτσάκι μας το ντύσανε γριούλα
κι απ΄τα κουρέλια φαινότανε οι πληγές
κι αν μας χτυπάει με μανία και φωνάζει
τη βάζουν άλλοι με συμφέροντα πολλά
το όνειρο που φεύγει τη τρομάζει
να αναζητάει μιά χαμένη ελευτεριά
Λένγκω, Λένγκω, Λένγκω μάνα
στο καμίνι της φωτιάς
Λένγκω, Λένγκω, Λένγκω μάνα
πες μας πάλι τι ζητάς
Blog - ανεξαρτησία και αυτολογοκρισία
Ένα σχόλιο σχετικά με το μένος που βγάζουν οι αναρτήσεις των blogs κατά του ΚΚΕ. Άνθρωποι που όλοι τους την ζωή έχουν ψηφίσει ΠΑΣΟΚ ΝΔ ή ΛΑΟΣ και συναφή κόμματα κατηγορούν για κάθετι (πχ για τις συντάξεις στην Ελλάδα, για τον τουρισμό, για το ξύλο που τρώνε από τις γυναίκες τους, για τα παιδιά τους που μεγάλωσαν σε άθλιες πόλεις, για την ανύπαρκτη παιδεία, υγεία κλπ) το ΚΚΕ. Λες και το ΚΚΕ κυβερνάει αυτόν τον τόπο και όχι όλοι αυτοί οι απατεώνες εγκληματίες που όλοι αυτοί έχουν ψηφήσει δεκάδες φορές.
Ας κοιτάξουν στον καθρέφτη να δουν τον υπεύθυνο για όλη αυτή την παλιοκατάσταση και ας αναλογιστούν το μερίδιο που τους αναλογεί στην καταστροφή που έκαναν σε αυτή την χώρα ψηφίζοντας όλα αυτά τα χρόνια τους ίδιους και τους ίδιους απλά για έναν διορισμό στο δημόσιο. Κρίμα..... φτηνά πουλήθηκαν.
Υστερόγραφο
Το παραπάνω σχόλιο το έστειλα στο blog troktiko. Όπως και μια σειρά από προηγούμενα σχόλια που έχω στείλει λογοκρίθηκαν και δεν δημοσιεύτηκαν. Το γεγονός από μόνο του προκαλεί λύπηση. Ωραίο να ισχυρίζεσαι ότι παλεύεις κατά της λογοκρισίας των blogs από την μία και από την άλλη να φιλτράρεις όλα τα σχόλια και να δημοσιεύονται μόνο όσα πρέπει. Σχόλια για ολυμπιακό , παο και παοκ. σχόλια που μία ομάδα εργαζομένων κατηγορεί μία άλλη (εν αρχή τους δημόσιους υπαλλήλους, μετά τους ναυτεργάτες, τους τελωνειακούς, τους υπαλλήλους στην καθαριότητα, τώρα στη βουλή και δεν έχει τελειωμό αυτή η αθλιότητα σε βάρος εργαζόμενων ανθρώπων). Σχόλια κατά του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ (γράψε την μεγαλύτερη βλακεία, το μεγαλύτερο ψέμα ότι θες και αυτό σίγουρα θα αναρτηθεί - έχουν καλά στο πετσί τους τις γκεμπελιστικες μεθόδους από τις παρατάξεις όπου προέρχονται).
Ας κοιτάξουν στον καθρέφτη να δουν τον υπεύθυνο για όλη αυτή την παλιοκατάσταση και ας αναλογιστούν το μερίδιο που τους αναλογεί στην καταστροφή που έκαναν σε αυτή την χώρα ψηφίζοντας όλα αυτά τα χρόνια τους ίδιους και τους ίδιους απλά για έναν διορισμό στο δημόσιο. Κρίμα..... φτηνά πουλήθηκαν.
Υστερόγραφο
Το παραπάνω σχόλιο το έστειλα στο blog troktiko. Όπως και μια σειρά από προηγούμενα σχόλια που έχω στείλει λογοκρίθηκαν και δεν δημοσιεύτηκαν. Το γεγονός από μόνο του προκαλεί λύπηση. Ωραίο να ισχυρίζεσαι ότι παλεύεις κατά της λογοκρισίας των blogs από την μία και από την άλλη να φιλτράρεις όλα τα σχόλια και να δημοσιεύονται μόνο όσα πρέπει. Σχόλια για ολυμπιακό , παο και παοκ. σχόλια που μία ομάδα εργαζομένων κατηγορεί μία άλλη (εν αρχή τους δημόσιους υπαλλήλους, μετά τους ναυτεργάτες, τους τελωνειακούς, τους υπαλλήλους στην καθαριότητα, τώρα στη βουλή και δεν έχει τελειωμό αυτή η αθλιότητα σε βάρος εργαζόμενων ανθρώπων). Σχόλια κατά του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ (γράψε την μεγαλύτερη βλακεία, το μεγαλύτερο ψέμα ότι θες και αυτό σίγουρα θα αναρτηθεί - έχουν καλά στο πετσί τους τις γκεμπελιστικες μεθόδους από τις παρατάξεις όπου προέρχονται).
Παρασκευή 21 Μαΐου 2010
Η χειρότερη γενιά των Ελλήνων
Μέσα στο τραίνο πηγαίνοντας στην χθεσινή απεργιακή συγκέντρωση. Οι άνθρωποι γύρω μου θυμωμένοι, στεναχωρημένοι, καταβεβλημένοι. Άνθρωποι που σχεδόν έχουν απωλέσει κάθε ελπίδα, που δείχνουν ότι έχουν φτάσει στα όριά τους και που είναι ένα βήμα από το να ξεσπάσουν την οργή τους επί δικαίων και αδίκων. Άνθρωποι της διπλανής πόρτας , της εργατιάς και του μόχθου (που έλεγε και ο "σοσιαλιστής" πρωθυπουργός μας), που τους εξαπάτησαν , τους κοροϊδεψαν με ψεύτικα λόγια και υποσχέσεις.
Και ανάμεσα σε όλους αυτούς και δύο ζευγάρια πιτσιρικάδων με τα περίεργα κουρέματα, την αναίδεια και την αδιαφορία να ξεχειλίζει σε κάθε τους κίνηση , από κάθε τους λέξη. Ουρλιάζοντας στην προσπάθεια τους δήθεν να προκαλέσουν , τραγουδώντας παραποιημένα δημοτικά τραγούδια και βρίζοντας ο ένας τον άλλον. Δεν πάνε να διαμαρτυρηθούν αλλά για να πιούν καφέ και να σκοτώσουν τον χρόνο τους.
Το μόνο που προκαλούν σε όλους τους υπόλοιπους είναι να μεγαλώσουν την θλίψη τους και να επιβεβαιώσουν την αίσθηση ότι δυστυχώς (με ένα μεγάλο ποσοστό των νέων ανθρώπων σε αυτή την κατάσταση) έχει χαθεί κάθε ελπίδα για αυτή την χώρα.
Και βέβαια η θλίψη , η πίκρα και η στεναχώρια δεν μπορούν παρά να μεγαλώσουν όταν σκεφτομαι ότι είμαστε η χειρότερη γενιά των Ελλήνων. Εμείς φταίμε που τα παιδιά μας έφτασαν σε αυτό το σημείο. Τους προσφέραμε τα πάντα, τους δώσαμε τεράστιες ελευθερίες, τα απαλάξαμε από όλες τις υποχρεώσεις τους, τους γιγαντώσαμε τα δικαιώματά τους και το χειρότερο απ'όλα τους διδάξαμε τον πλέον εγωιστικό τρόπο συμπεριφοράς, της συμπεριφοράς του παρτάκια.
Να βολευτώ εγώ, να πλουτίσω εγώ σε βάρος όλων, να κλέψω το κράτος , τους άλλους , να ξεφύγω εγώ. Να βάλω το δικό μου συμφέρων πάνω από το συμφέρων των πολλών. Να πάρω την σειρά του άλλου, να παρκάρω στην μέση του δρόμου απλά για να κάνω την δική μου δουλειά, να κατηγορήσω όλους τους άλλους που παλεύουν και αγωνίζονται γιατί με ενοχλούν.
Γεμίσαμε τα σπίτια με τηλεοράσεις και τις αφήσαμε να παίζουν όλη την ώρα βλακείες. Προτιμήσαμε αντί να συζητήσουμε λίγο με τα παιδιά μας να τους βάλουμε ένα dvd ή ένα παιχνίδι στον υπολογιστή και το Playstation ώστε να μας αφήσουν ήσυχους. Αντί να τους κάνουμε δώρο ένα βιβλίο να ξεστραβωθούν να τους αγοράσουμε κάθε βλακεία που παρήγαγε το σάπιο σύστημά μας.
Αντι να τα μάθουμε τι σημαίνει συντροφικότητα, αγάπη για τον πλησίον, αυτοσεβασμός, έρωτας, δικαιοσύνη, ελευθερία, ομορφιά, μουσική, χρώματα, ουρανός και θάλασσα τα μάθαμε άλλα.
Μοναξιά, αποξένωση, μίσος, εγωισμό, έλλειψη σεβασμού, αποβλάκωση, ηλήθια πρότυπα, πουτανιά, απουσία σωστής εκπαίδευσης, άγνοια, χρήμα, θέλω, θέλω, θέλω .... δικαιώματα πολλά και υποχρεώσεις λίγες.
Και τώρα που εμείς (η χειρότερη των Ελλήνων γενιά) βλέπουμε τα αποτελέσματα της καταστροφικής μας πολιτικής το μόνο που κάνουμε είναι να βυθιζόμαστε στην θλίψη μας και στην στεναχώρια. Πως τα καταφέραμε τόσο άσχημα, πως .....................
Και ανάμεσα σε όλους αυτούς και δύο ζευγάρια πιτσιρικάδων με τα περίεργα κουρέματα, την αναίδεια και την αδιαφορία να ξεχειλίζει σε κάθε τους κίνηση , από κάθε τους λέξη. Ουρλιάζοντας στην προσπάθεια τους δήθεν να προκαλέσουν , τραγουδώντας παραποιημένα δημοτικά τραγούδια και βρίζοντας ο ένας τον άλλον. Δεν πάνε να διαμαρτυρηθούν αλλά για να πιούν καφέ και να σκοτώσουν τον χρόνο τους.
Το μόνο που προκαλούν σε όλους τους υπόλοιπους είναι να μεγαλώσουν την θλίψη τους και να επιβεβαιώσουν την αίσθηση ότι δυστυχώς (με ένα μεγάλο ποσοστό των νέων ανθρώπων σε αυτή την κατάσταση) έχει χαθεί κάθε ελπίδα για αυτή την χώρα.
Και βέβαια η θλίψη , η πίκρα και η στεναχώρια δεν μπορούν παρά να μεγαλώσουν όταν σκεφτομαι ότι είμαστε η χειρότερη γενιά των Ελλήνων. Εμείς φταίμε που τα παιδιά μας έφτασαν σε αυτό το σημείο. Τους προσφέραμε τα πάντα, τους δώσαμε τεράστιες ελευθερίες, τα απαλάξαμε από όλες τις υποχρεώσεις τους, τους γιγαντώσαμε τα δικαιώματά τους και το χειρότερο απ'όλα τους διδάξαμε τον πλέον εγωιστικό τρόπο συμπεριφοράς, της συμπεριφοράς του παρτάκια.
Να βολευτώ εγώ, να πλουτίσω εγώ σε βάρος όλων, να κλέψω το κράτος , τους άλλους , να ξεφύγω εγώ. Να βάλω το δικό μου συμφέρων πάνω από το συμφέρων των πολλών. Να πάρω την σειρά του άλλου, να παρκάρω στην μέση του δρόμου απλά για να κάνω την δική μου δουλειά, να κατηγορήσω όλους τους άλλους που παλεύουν και αγωνίζονται γιατί με ενοχλούν.
Γεμίσαμε τα σπίτια με τηλεοράσεις και τις αφήσαμε να παίζουν όλη την ώρα βλακείες. Προτιμήσαμε αντί να συζητήσουμε λίγο με τα παιδιά μας να τους βάλουμε ένα dvd ή ένα παιχνίδι στον υπολογιστή και το Playstation ώστε να μας αφήσουν ήσυχους. Αντί να τους κάνουμε δώρο ένα βιβλίο να ξεστραβωθούν να τους αγοράσουμε κάθε βλακεία που παρήγαγε το σάπιο σύστημά μας.
Αντι να τα μάθουμε τι σημαίνει συντροφικότητα, αγάπη για τον πλησίον, αυτοσεβασμός, έρωτας, δικαιοσύνη, ελευθερία, ομορφιά, μουσική, χρώματα, ουρανός και θάλασσα τα μάθαμε άλλα.
Μοναξιά, αποξένωση, μίσος, εγωισμό, έλλειψη σεβασμού, αποβλάκωση, ηλήθια πρότυπα, πουτανιά, απουσία σωστής εκπαίδευσης, άγνοια, χρήμα, θέλω, θέλω, θέλω .... δικαιώματα πολλά και υποχρεώσεις λίγες.
Και τώρα που εμείς (η χειρότερη των Ελλήνων γενιά) βλέπουμε τα αποτελέσματα της καταστροφικής μας πολιτικής το μόνο που κάνουμε είναι να βυθιζόμαστε στην θλίψη μας και στην στεναχώρια. Πως τα καταφέραμε τόσο άσχημα, πως .....................
Καημένη Ελλάδα..
Σε συνέχεια του παιχνιδιού εκφοβισμού των απλών ανθρώπων άρχισαν ήδη να διαδίδονται οι φήμες για τα νέα μέτρα που θα πρέπει να πάρει η "σοσιαλιστική για να μην ξεχνιόμαστε" κυβέρνηση. Κόψιμο μισθών, επιδομάτων και δώρων εκ νέου και σε μεγαλύτερα ποσοστά. Νέα πιθανή άυξηση εμμέσων φόρων και φπα, νέες μειωμένες συντάξεις και δε συμμαζεύεται.
Και από την άλλη να οι εικόνες των κατοίκων της Ρόδου να μοιράζουν λουλούδια στους κατακτητές των κρουαζιεροπλοίων που κατέπλευσαν εκεί (σκηνικό που θυμίζει άλλες εποχές και την κατάπλευση του στόλου στον Πειραιά και την τρούμπα).
Και να οι προτάσεις να πέφτουν βροχή στους Κινέζους. Ξεπουλάμε και αυτό και αυτό και αυτό ... Κοψοχρονιά , σε τιμή ευκαιρίας , πάρε πάρε...
Και τα προϊόντα γύρω μας κάθε μέρα να ακριβαίνουν και οι οικογένειες των απλών ανθρώπων κάθε μέρα να ψάχνουν νέα έξοδα που θα πρέπει να περιορίσουν. Ενώ σε πλήρη αντίθεση όλοι αυτοί που οδήγησαν την χώρα στην κατάσταση που είναι σήμερα να συνεχίζουν την ίδια τακτική ζώντας μέσα στην περιτή πολυτέλεια.
Α ρε καημένη Ελλάδα σε ξεπούλησαν και μάλιστα για ψύχουλα.....
Και από την άλλη να οι εικόνες των κατοίκων της Ρόδου να μοιράζουν λουλούδια στους κατακτητές των κρουαζιεροπλοίων που κατέπλευσαν εκεί (σκηνικό που θυμίζει άλλες εποχές και την κατάπλευση του στόλου στον Πειραιά και την τρούμπα).
Και να οι προτάσεις να πέφτουν βροχή στους Κινέζους. Ξεπουλάμε και αυτό και αυτό και αυτό ... Κοψοχρονιά , σε τιμή ευκαιρίας , πάρε πάρε...
Και τα προϊόντα γύρω μας κάθε μέρα να ακριβαίνουν και οι οικογένειες των απλών ανθρώπων κάθε μέρα να ψάχνουν νέα έξοδα που θα πρέπει να περιορίσουν. Ενώ σε πλήρη αντίθεση όλοι αυτοί που οδήγησαν την χώρα στην κατάσταση που είναι σήμερα να συνεχίζουν την ίδια τακτική ζώντας μέσα στην περιτή πολυτέλεια.
Α ρε καημένη Ελλάδα σε ξεπούλησαν και μάλιστα για ψύχουλα.....
Κυριακή 16 Μαΐου 2010
Συλλαλητήριο του ΚΚΕ και παρουσίαση του προγράμματος διακυβέρνησης.
Το Σάββατο το ΚΚΕ (που μαζί με την συνδικαλιστική του παράταξη το ΠΑΜΕ είναι οι μόνοι που αντιστέκονται στην λαίλαπα της ΕΚΤ και του ΔΝΤ) πραγματοποίησε μία μεγάλη συγκέντρωση και μία τεράστια πορεία. Χαρακτηριστικά θα ήθελα να αναφέρω ότι όταν ολοκληρώθηκε στην Πανεπιστημίου η πορεία (στην Ομόνοια) επειδή βρισκόμουν σε ένα από τα πρώτα μπλοκ αναγκάστηκα να περιμένω 20 λεπτά γιατί η πορεία ακόμη ερχόταν από την Πατησίων. Δηλαδή είχε καλύψει την Πανεπιστημίου, το Σύνταγμα, την Σταδίου και μέρος της Πατησίων!!!. Το μέγεθος της πορείας το περιγράφω απλά για να την σπάσω σε όλους αυτούς που βγάζοντας ένα απίστευτο μένος για το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ σχεδόν εξαφάνισαν το γεγονός. Το να εμφανίζονται περισσότερες αναρτήσεις για τις συγκεντρώσεις του στοχου και των λοιπών αποβρασμάτων κατά του ερντογάν που γέμιζαν δεν γέμιζαν δύο ταξί επειδή έγιναν επεισόδεια δείχνει πολλά.
Η πορεία ήταν πολύ δυναμική με παλμό και πολύ καλά περιφρουρημένη χωρίς να χρειαστούν ματ και λοιπές αστυνομικές δυνάμεις δείχνοντας σε όλους πως πρέπει να γίνεται μία πορεία ώστε να ακουστούν τα αιτήματα των ανθρώπων που αγωνίζονται. Κι όπου δεν υπάρχουν ματ, δεν υπάρχουν ασφαλίτες δεν υπάρχουν και γνωστοί άγνωστοι.
Το σημαντικότερο όμως που προέκυψε από την χθεσινή συγκέντρωση είναι η παρουσίαση μίας ολοκληρωμένης πρότασης από το ΚΚΕ, ενός τελείως διαφορετικού δρόμου από τον σημερινό που το μόνο που κάνει είναι να οδηγεί στην φτώχεια και στην εξαθλίωση ένα και ολοένα μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού. Έγινε έτσι το ΚΚΕ το μοναδικό κόμμα στην Ελλάδα που έχει μία ολοκληρωμένη πρόταση διακυβέρνησης (όποιος θέλει μπορεί να ψάξει ολόκληρη την ομιλία της κας. Παπαρήγα και να την διαβάσει). Και πέρα από την πρόταση περιέγραψε η γραμματέας του ΚΚΕ και τον τρόπο που θα υλοποιηθεί αυτό το πρόγραμμα και αυτό είναι ένα επιπλέον συν.
Όλα αυτά έρχονται την στιγμή που οι γραμμές του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ φαίνονται να μαζεύουν όλο και περισσότερους υποστηρικτές οι οποίοι βλέπουν ότι (παρ'όλο τον απίστευτα άγριο πόλεμο και τα ψεύδη που αναπαράγονται από όλους όσους κατέχουν την εξουσία και τα τσιράκια τους) το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ έλεγαν και εξακολουθούν να λένε την αλήθεια. Βλέπουν ότι μόνο το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ παλεύουν μαζί του χωρίς παρεκλίσεις και συμβιβασμούς.
Αυτοί είναι άλλωστε και οι λόγοι που ιδιωτικά ΜΜΕ έχουν εδώ και καιρό αποκλίσει το ΚΚΕ, που ο πρόεδρος του ΣΕΒ, μεγαλοβιομήχανοι και μεγαλοεφοπλιστές το κατηγορούν συνεχώς, που δημοσιογράφοι λένε απίστευτα ψέμματα, που blog γράφουν απίστευτες σαχλαμάρες (προχθές κάποιος έγραψε ότι η επίσκεψη της Παπαρήγα στον Χρυσοχοϊδη ήταν για να του ζητήσει να προστατέψει την πορεία γιατί το ΚΚΕ πια φοβάται και άλλα φαιδρά). Η επίθεση για δήθεν μη νομιμότητα και άλλες τέτοιες μπαρούφες που έχει ενορχηστρωθεί το τελευταίο διάστημα αποσκοπεί συην δημιουργία αντικομμουνιστικής υστερίας με μοναδικό στόχο να ανακόψουν το ρεύμα αγωνιστικής υποστήριξης και ενεργής συμμετοχής σε αυτή την προσπάθεια της ρίξης και της ανατροπής με το σάπιο σημερινό σύστημα. Αυτό όμως δεν θα μπορέσουν να το καταφέρουν γιατί όπως λέει ο λαός μας το ψέμα έχει κοντά ποδάρια...
Η πορεία ήταν πολύ δυναμική με παλμό και πολύ καλά περιφρουρημένη χωρίς να χρειαστούν ματ και λοιπές αστυνομικές δυνάμεις δείχνοντας σε όλους πως πρέπει να γίνεται μία πορεία ώστε να ακουστούν τα αιτήματα των ανθρώπων που αγωνίζονται. Κι όπου δεν υπάρχουν ματ, δεν υπάρχουν ασφαλίτες δεν υπάρχουν και γνωστοί άγνωστοι.
Το σημαντικότερο όμως που προέκυψε από την χθεσινή συγκέντρωση είναι η παρουσίαση μίας ολοκληρωμένης πρότασης από το ΚΚΕ, ενός τελείως διαφορετικού δρόμου από τον σημερινό που το μόνο που κάνει είναι να οδηγεί στην φτώχεια και στην εξαθλίωση ένα και ολοένα μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού. Έγινε έτσι το ΚΚΕ το μοναδικό κόμμα στην Ελλάδα που έχει μία ολοκληρωμένη πρόταση διακυβέρνησης (όποιος θέλει μπορεί να ψάξει ολόκληρη την ομιλία της κας. Παπαρήγα και να την διαβάσει). Και πέρα από την πρόταση περιέγραψε η γραμματέας του ΚΚΕ και τον τρόπο που θα υλοποιηθεί αυτό το πρόγραμμα και αυτό είναι ένα επιπλέον συν.
Όλα αυτά έρχονται την στιγμή που οι γραμμές του ΚΚΕ και του ΠΑΜΕ φαίνονται να μαζεύουν όλο και περισσότερους υποστηρικτές οι οποίοι βλέπουν ότι (παρ'όλο τον απίστευτα άγριο πόλεμο και τα ψεύδη που αναπαράγονται από όλους όσους κατέχουν την εξουσία και τα τσιράκια τους) το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ έλεγαν και εξακολουθούν να λένε την αλήθεια. Βλέπουν ότι μόνο το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ παλεύουν μαζί του χωρίς παρεκλίσεις και συμβιβασμούς.
Αυτοί είναι άλλωστε και οι λόγοι που ιδιωτικά ΜΜΕ έχουν εδώ και καιρό αποκλίσει το ΚΚΕ, που ο πρόεδρος του ΣΕΒ, μεγαλοβιομήχανοι και μεγαλοεφοπλιστές το κατηγορούν συνεχώς, που δημοσιογράφοι λένε απίστευτα ψέμματα, που blog γράφουν απίστευτες σαχλαμάρες (προχθές κάποιος έγραψε ότι η επίσκεψη της Παπαρήγα στον Χρυσοχοϊδη ήταν για να του ζητήσει να προστατέψει την πορεία γιατί το ΚΚΕ πια φοβάται και άλλα φαιδρά). Η επίθεση για δήθεν μη νομιμότητα και άλλες τέτοιες μπαρούφες που έχει ενορχηστρωθεί το τελευταίο διάστημα αποσκοπεί συην δημιουργία αντικομμουνιστικής υστερίας με μοναδικό στόχο να ανακόψουν το ρεύμα αγωνιστικής υποστήριξης και ενεργής συμμετοχής σε αυτή την προσπάθεια της ρίξης και της ανατροπής με το σάπιο σημερινό σύστημα. Αυτό όμως δεν θα μπορέσουν να το καταφέρουν γιατί όπως λέει ο λαός μας το ψέμα έχει κοντά ποδάρια...